Saat şuan gece yarısı ve sen yine aklımdasın, saatler ilerledikçe saatin değişen rakamları gibi hayatta ya da çevremde değişen birçok şey oluyor ama hiç bir olay ya da durum seni aklımdan çıkarmaya yetmiyor. Aslında aklımdan çıkarmak istediğimden emin bile değilim… Bazen yanımda olmasan bile varlığını iliklerimde hissedebiliyorum buda aşk oluyor galiba, kahrolası aşk..ama insan unutmak için aşık olmaz ki…
Sen yokluğun kadar uzak ama varlığın kadar yakınsın bana.Sen yokluğu seçtikçe o kadar uzaklaşıyorsun ki benden sen uzaklaştıkça kalbim ve beynimde seni takip ediyor sanki, alamıyorum senden kendimi…
Ne kadar başkasının olsanda sanki benden birşeyler var sende ya da belki de tam tersi..Birgün benim olacağının hayali mi beni ayakta tutan yosa günden güne bir mum gibi eriten
Bazen çok mutlu oluyorum mutlu eden çok şey oluyor hayatımda olmuyor değil, ama sen geliyorsun sonra aklıma ve duraksıyorum şöyle bi;Herşey güzümün önünden geçiyor bir film şeridi gibi o an yaşadığım hüznü başka bir şeye değişmem biliyor musun ? Değişmem çünkü ; tek nedeni o hüznü bile senin yaşatman çünkü..
Aslında herşey ne kadar da güzeldi önceden başkasının olsan bile yakın olmamız…. Ve birgün dünya tam tersine döndü sanki ve sen hiç tanımadığım yabancı gibi uzaklaştın benden tıpkı küçük bir çocuğun bir kişiden korkup ondan kaçması gibi..
Şöyle bir gerçek var ki o küçük çocuk korktuğu kişiye birdaha yaklaşmak istemez.. sen de mi öyle olucaksın yoksa çocuğu korkutmak istemeyen kişi gibi çaresiz mi kalıcam bende ? Çocuk zaman geçtikten sonra gider belki o kişinin yanına. Peki ya sen, sen Gelir Misin Bana?
Hüseyin KARAPINAR ( HK )
