Her insanın muhakkak ben işte tam buradan döndüm diyerek gerek parmağıyla veyahut anılarıyla işaret edebildiği bir dönüm noktası vardır yani bilmiyorum ben öyle düşünüyorum. Düşünürken fark ettiğim en belirgin şey de kendi dönüm noktam oldu mesela. Sebebi hiçbir bahane belirtmek zorunda kalmaksızın Şebnem Bozoklu’dur. Etmem gereken teşekkürlerin başında gelen en ekber isimdir kendisi, defalarca belirtmekten kaçınmadığım bir konu olduğunu da üstüne basa basa söylemek zor gelmiyor açıkçası. Bundan 5 6 sene öncesine gidersek, her şeyimin bariz onun üzerine kurulu olduğunu hep beraber anlayabiliriz zaten. Bir insan yokken var edilebilir mi yanı başınızda ? Elbette edilemez fakat o kişinin yanınızda olduğunu hissetmek veyahut buna inanmak onu muhakkak yoktan var edecektir çünkü inanmak, umuttur, beklentidir, hayaldir. Saf ve temiz olan hiçbir umut yarıda kesilmez, bu sebeple Şebnem Bozoklu da yarıda kesilmeyip benimle beraber bugüne kadar gelmiştir zaten.
Aslına bakarsanız ben bu fan olayını çok saçma buluyorum, bir şarkıcının söylediği şarkıyı beğenirsin dinlersin ona tapmak olayı çok farklıdır ya da bir oyuncunun oynadığı rolü seversin oynadığı diziyi izlersin onun uğruna kurban kesmek falan çok büyük işler bunlar. Gel gelelim ki neye mana bulursan o başına gelirmiş ya benimde tıpkısı olmuş işte ben de geç farkına varmışım. Aslında benimkisi pek fan durumuna girmez desem hiç yalancı çıkmam bu durumundan. Benimki tamamen belki de benim bile keşfedemediğim karakterimin kendisine farklı rollerde verilmesinin şaşkınlığıyla ona içten içe duyduğum bir saygıdır. Ve ben benim için her şeyden önce gelen saygı kavramını taşıdığım birine elbette içimde biriktirdiğim şeyleri dökmek istiyorum fakat bu ne mümkün. Bu isteyiş tüm olan bitenden haberdar olsun diye 6 saat yol gidip kendisiyle karşılaşabilmek için sahil sahil dolaşmaya, elinde köpeği olan her kadının yüzüne Şebnem Bozoklu sanarak bakmaya, onun haberlerde bulunduğu konumlara gidip kaldırımlarda onu beklemeye benzemez. O yüzdendir zaten bu saydıklarımı 2. defa tekrarlamayışım. Ama şöyle söylemeliyim ki eğer günün birinde kendisine biriktirdiğim teşekkürleri itinayla etme fırsatını yakalarsam tek birini dahi atlamaksızın özenle edeceğim tüm teşekkürleri. Ve şimdilik sadece hayalini büyük adımlar üzerine kuran bir kızın dramını yaşamaya devam etmekten başka şansım yok. Kalsın sağlıcakla Şebnem Bozoklu..
