Geçen her saniyede aklımın bir köşesinde kazınıyorsun. Tıpkı acıktığımda karnımın kazınması gibi.. Seni ne zaman görmeye ihtiyaç duysam o gülüşün parlıyor gözlerimin önünde..
Sanki bir rüyadaymışım da ak sakallı dede misali birden çıkıyorsun karşıma..
İstemsizce gülümsüyorum. Çevremdekiler istemsiz gülüşüme akıl sır erdiremiyor. Ama kimin umrunda ki ?
Ben bir seni düşünürüm.. Bir de beni mutlu eden hallerini.
Bir gün seninle yolda karşılaşsak. Sadece sen ve ben !
Tutup kolundan ; ”Hey bana baksana sen! Habersizce neden çaldın bu kalbi ? Tamam güzelsin, iyisin, hoşsun ama neden üzdün bu kalbimi ? ” deseydim mal mal bakardın bence..
Çünkü bilmiyorsun sana neler hissettiğimi. Seninle karşılaştığım her an tıpkı Samsun Spor’un sahaya çıkması gibi heyecanlanıyorum. Tıpkı o ”goool” diye bağırdığım andaki gibi tüylerim diken diken oluyor. Bu nasıl sevgidir gece gözlüm..
Ben bir senin gülüşüne, bir de Samsun Spor’un yenilgisine dayanamam..
