Umutsuzum , sensizim , benliğimi kaybettim…
Bir şey anlatacağım şimdi size;
Ben hayatımda hiç aşık olmamıştım ta ki Onu görene kadar. Hayatım gayet sıradan kendi halimde geçinip giden biriydim ben birden onu gördüm ama ne görmek bir oldu iki oldu gözüm onu arıyor anladım bir şey var onda sonra cesaretimi topladım ve konuştum onunla sevgili olduk. Buraları kısa geçiyorum, hayal kurmayı sevmeyen ben onunla geleceğimiz hakkında hayaller kuruyorum her şey çok güzel ama her şey onun sayesinde güzeldi bütün bu kurduğum hayallerin tek ilham kaynağı kendisiydi. Sonra ayrıldık acılarımı tekrar hatırlamamak üzere buraları kısa geçiyorum biliyorum korkakça ama o acı ile tekrar yüzleşecek kadar kuvvetim yok. Zaman geçti tekrar birlikte olduk ve sonra bir ayrılık daha. Bu ayrılıktan sonra hayatlarımıza farklı insanlar girdi ve ben ÇOK hata yaptım. Ama kırgınlıklarım neden oldu hepsine ne biliyim bir anlık sinir öfke unutma isteği. Zaman geçiyor tabi ama aklımdaki kalbimdeki kişi yanı ”GÖKYÜZÜM” diye hitap ettiğim kişi geçmiyor. Ben şunu anladım Aklım kalbim kimdeyse ben ona aitim bunu geçte olsa anladım ve sevdiceğime hak verdim. Evet biliyorum belki her şey için çok geçti ama ben ona AŞIĞIM yani bunu hiç bir şey değiştirmiyor.Kendi kendime bir karar aldım ya Gökyüzüne kavuşacağım bir ömür boyu mutlu olacağız ya da kimseyi hayatıma alıp bir yola çıkmıyacağım. Bundan sonra ya biriz yada ben tekim.
NOT:SENİ ÇOK SEVİYORUM GÖKYÜZÜM son bir şans için bekliyor olacağım o şansı bana verirsen sende anlayacaksın bu sefer nasıl mutlu olacağımızı.
