Can’ım, özlediğim sevgilim.. sevgisizliğimin bedeli..
Sol yanım, hasretim.. uzaklığımın neticesi..
Öyle güzel, öyle sevimlisin ki
Bensizliği öyle güzel bana buluyorsun ki..
Öyle seviyorum ki seni, en sevgisiz anım da bile
Öyle susuyorum ki..
Ölye susuyorum ki sana, seninleyken bana..
Bakıyorum, gecelerde yıldızlar, gündüzün bulutlar görüyorum hayallerimde..
Yıldızlar parlıyorsa da, gece çok karanlık..
Güneş doğmuş olsa da kapatıyor bulutlar, gülümseyen yüzünü.
Güneşin gülümseyen yüzü yüreğimin derinlerinde.
Bensizlik seninle, bensizlik benimle, sensizlikle birlikte.
Korkuyorum, karanlık gecelerde, sırılsıklam ayrılık tümcelerinden.
Kırgınlığım benimle, kırıklarım seninle, bensizlikle birlikte.
Hıçkırıklarım sağanak..
Rüyalarımda bir kız, yüzü ak.
Kızıllığın güzel yüzü yanakları,
Kırmızı, kiraz gibi dudakları..
Gözleri deniz yeşili, gök mavisi..
Rüzgar gibi savurur atar beni saçları.
Çiçekleri bembeyaz, hayalleri, hayallerimin rengi.
Gündüzleri, uyanışlarım, sensizlik ehli..
Rüyalarım bizi haykıran bir şarkıcı..
Amacı biz, bizsizlikse her yerden belli.
Kırılmadan dökülen, cam kırıkları
Sert bir beton gibi gözlerime değen kum taneleri
Çığ gibi yüreğime değen kar..
Ve seller, tufanlar oluşturan yağmurlar var.
Her biri sensizliğin benleri..
Ve biz sessizlikte,
Çiçeklerle,
Bir temmuz sabahı,
Ayrılık gecesinde..
Kızıllık içerisinde,
Mutluluk sihriyle,
Bir araya geldiğimizde..
Tüm rüyalar bitecek,
Uyanacağız sessiz evimizde..
