Zümrüdü Anka misali küllerinden doğacak
Gün gelecek gün onun günü olacak
Sessiz bir şair gök kubbeye bağıracak
Duyanlar sonsuza değin sonsuzlukta kalacak
Nereden incelmişse
İnceldiği yerden kopacak
Adını söylemek nasıl zor
Adın satırlar arasında unutulacak
Bir hatıradır canını yakan
Gene o hatıra canını yakacak
Değişmez insanın hayatı
Sanmak ve zannetmek gibi yaşanacak
Hiç bir zaman var olmamış bir duyguya kapılıp
Saplandığı yerden kalkacak
Ama unutma yine de
Karanlık sonsuz değildir.
Şeklinde ne bulursan
Aslında o değildir
Belki bir zamanlar farklı hikayelerin Başkahramanı sendin
Ama kendi hikayende izlemek kalacak
Sessiz suskun bir şair bağıracak
O güne kadar ne tutmuşsa içinde
Bir çığ gibi düşecek
Yıldırımlar şakaklara çakacak
Ne kadar susmuş ise şiddeti o kadar fazla olacak
Kül olacak kendi yangınında ve bir gün geri doğacak
