Gidişinin ardından geçen kaç vakit vardır bilemem.
Saydım demem!
Sana asla yalan söylemem.
Bitişimin kaçıncı mevsimi geçmiştir bilir misin?
Saydın mı beni ardında bıraktığın günleri?
Geceleri sardın mı koynunda beni sarar gibi?
Saklamadan gözyaşlarını
Bu kez içine atmadan…
Hıçkıra hıçkıra ağladın mı?
Gecelerce…
Güneş doğduğunda ise yaşıyor gibi yaptın mı hiç?
Sen hiç sevdin mi beni?
Kalbini kanatırcasına kana kana sevdin mi?
Uyurken ben,
Öptün mü saçlarımı?
Kokumu hapsettin mi içine?
Ben senin dokunduğun her saç telimi kestim sen gittikten sonra.
Sen kokan yastıklara dokunmadım.
Bir daha dönmedim sol yanıma.
Nereden bilirdim ki yine geleceksin?
Ve bilebilir miydim
Beni benden çok seveceksin.
Gidişinle hayatımdan uğurladığım mert olan her şeyi bir kez daha hayatıma almak, zor geldi bana.
Bir kez daha gözlerine bakabilmek, tutabilmek ellerini korkuttu fazlasıyla.
Kaybetme korkusu, göğsünde uyuma mutluluğundan ağır geldi.
Git dedim sana!
Uğruna canımı vereceğim adamı içim kanaya kanaya ardımda bıraktım adeta.
Sanma ki mutluyum!
Sanma ki çok huzurluyum!
Her gece rüyalarımda seninle uyuyor,
Sabahları bir başıma uyanıyorum.
İşin kötüsü de
Seni hala seviyorum.
