NASIL İSTERSİN ÇOCUK GÜLÜŞLERİMİ
İçimin hüznü çökmüşken geceme;
Nasıl istersin çocuk gülüşlerimi?
Onlarca çocuğun acı haykırışları,
Vururken duvarlarıma.
Ben kendimden geçmişken,
Yorgun ışığı düşmüşken ayın şakalarıma;
Nasıl istersin çocuk gülüşlerimi..
Karanlığa bırakırken gözyaşlarımı gizlice,
Kaçmaya çalıştıkça batarken acılarım ruhuma,
Usul usul can çekişirken;
Nasıl istersin çocuk gülüşlerimi.
Sus ne olur! Sus!
Konuşma,
Sözcükler kimin umurunda;
Ben ölürken yine.
Tut ellerimden, koy başını omzuma,
Anlatayım bak gözlerime;
Ağzımı açmadan..
Nasıl istersin çocuk gülüşlerimi;
İçimdeki çocuk kıvranırken…
Tuncay BÜYÜKDİŞLİ
