Uykusuz gecelerin bir nedeni olmalı
Ya da bitmeli soğuk yataktaki bu savaş.
İğne iğne batarken yokluğun bedenime
Sarmalısın ruhu varlığınla yavaş yavaş
Kapanmalı artık yürekteki bu derin yara
Susup sarılmak vakti eşsiz yâr’a
Ruh bedenden ayrılıp anlamı kalmadığında sevdanın
Gerek kalmayacak artık siteme affa
Bir melankolik aşk şarkısı değil bu satırlar.
Günler geçecek, insanlar girip çıkacak,
Yaşanmamışlıklar her gün tekrar arşa çıkacak
Ruh veda ederken bu beden yine yâri hatırlar.
