Elveda anneciğim…
Elveda babacığım…
Elveda sevgilim…
Elveda…
Hep böyle biter değil mi ayrılık cümleleri? Evet, ben de böyle biten bir cümle kurarım birazdan. Yokluğuma işaret koyun artık. Ben de gittim artık ruhların şehrine. Gözlerim görmez artık. Saatleri durdurabilirsiniz. Çiçekleri soldurup güneşi söndürebilirsiniz.
Ne faydası var…
Daha güneş ekecektim geleceğimize. Hürriyetimin tam ortasına sen koyacaktım. Cümlelerime şeker katacaktım. Seni anlatacaktım be gülüm. Hayallerim de vardı elbet. Sözün vardı bana. Daha söz dinlemez çocuk ruhuma şarkı söyleyecektin sen. Hep böyle bahsederdin ya. Çocuk ruhlu sevgilim derdin bana. Sen de farksızdın aslında benden. Hep kavga eder, sonra hemencecik barışırdık biz. Biz çocuktuk, birbirine ölesiye bağlı iki çocuk. Birbirini ölesiye seven iki şımarık çocuk. Küsmek nedir bilmeyen iki âşık çocuk.
İki tane yıldız istemiştik biz gökyüzünden. Bütün dileklerimiz için sadece iki yıldız. Biri erkek, diğeri kız. Umutlar ve hayaller adına iki yıldız.
Cümlelerim erken bitti be gülüm. Virgüller sevmedi beni. Uzun uzun anlatacaklarım vardı daha. Artık, ne önemi var ki bunların. Güller solmuşsa ne olmuş, denizler kurumuşsa… Gönlüm susmuşsa bu kez ne olmuş. Ne anlamı var ki artık.
Dökmüşsün yapraklarını? Soğuk suyunu kana kana içtiğimiz o güzelim ırmaklara uğramaz olmuşsun. Mavi giyinmez olmuşsun artık. Sana denizden daha çok yakışırdı mavi. Deniz gibi hırçınlaşmaz olmuşun artık. Çiçeklerine âşık olduğumuz dağlara yol verir olmuşsun. Baharımız buz tutmuş oralarda. İntihar etmişsin ruhunla. Kendini bırakmışsın kayalıklardan; sonsuzluğa düşüp kan revan içinde kalmışsın.
Neden be gülüm! Neden yaptın bunu?
Ben sana kocaman bir dünya bıraktım. Hatıra. Kocaman bir dünya. Sevinmeni istemiştim oysa. Hasrete kucak açmanı değil, o iki yıldızımıza umut olmanı istemiştim.
Gülmeni istemiştim kısaca. Artık hep seninle olacağımı bilmeni istemiştim. Bazen gitmek, sonsuza kadar kalmak demektir be gülüm…
Birazdan dışarıya çıkacaksın. Giyeceğin o siyah elbisene, sana evlilik yıl dönümümüzde aldığım mavi çanta çok yakışacak.
Birazdan ruhlarımız buluşacak be gülüm, ellerinden tutup o günleri anlatacağım ruhuna. Belki sen beni hatırlayıp ağlayacaksın. Bunu sana şuan anlatamıyorum bir tanem. Ağlamana katlanmam gerek. Ruhların aşkı nasıl anlatılır ki…
Ağlama gülüm. Beni her hatırladığında yanında olduğumu hisset. Mutlu ol.
O gün geldiğinde her şey çok daha güzel olacak. O gün sana kavuşacağım be gülüm. Ruhunun güzelliğini anlatacağım sana. Ne olursun ağlama sevgilim.
Seni çok seviyorum. Elveda…
