Uyanana gündüz,sabahlayana gece
Saçma işler yapma vakti
Ağzından dökülür aptal bir hece
Pişmanlıkla geri gelmez,her giden şey gibi
“Git.” demek gibi
Titrer nefesin dolu gözlerin
Geçecek demek isterdim,geçmeyecek
Saat beş ve hiçbir şey düzelmeyecek
Söylenecek şeyler var hala
Söyleyecek kimse kalmamış olsa bile
Ağzından dökülen her kelime
Tuhaf görülür herkesçe
Sorarlarsa durursun bilgece lakin;
Anlatamazsın
Burada her dil bir gece
Her gece,bir hece
Uzaklardan gelen bir düş
Umutlarını dürter durur
Sessiz kalmalısın belkide dürtülere karşı,
Benliğini oluşturan aptal gurur;
Bu sebepten içinde kurur.
Baş kaldırmaktan yorulduğunu kabullen
Saat beş ve uykun var
Bir sebepten uyuyamıyorsun kattiyen
“Her şey seni terk etti” der gurur
Bu gerçek seni kalbinden vurur
Ölüm bile seni terk etmiş,kanatma kendini
Ayaklanmaya başlar şehir
Alarmlar çalar
Ayağa kalkıp savaşmaya başlama vaktin gelmiştir
Kimse fikrini sormaz
Düşer kalbine bir ateş
Yüreğin erir
“Herkes bunları yaşar” der annen
Saat beş ve şunu bil,herkes bunları yaşamıyor.
2 comments
Kaleminize sağlık güzel bir yazı olmuş
Kelime tekrarın ve düşünceyi belirtememe tarzın şiir basit kılmış.Aliterasyon kullanmak yerine dizeleri aynı kafiyelerle sonlandırarak birbirine söyleyiş uyumunu çok yitirtmişsin şiirine.Kardeşim,konusu abes lakin yeniklik ve gurursa bile kendince tanımlaman tam yansıtılamamış.Ama can alıcı kısımları var.Ne olursa olsun senin iç güzelliğinden bir parça sayılır.Dışa vurabilmen ne güzel.Tebrikler kardeşim.Devamını bekleriz.