Sadece içimizdekileri bir yere dökmek çok güzel olurdu.Bize ait olan ve kimsenin bilmediği,görmediği,ulaşamayacağı bir yer.Bunları bıraktığımızda bizi asla rahatsız etmeyeceklerini bilmek güzel olurdu.İçimizden attığımızda gölgesinin kalmayacağına dair emin olmak isterdim.Bir daha düşünmemek hakkında.Kimselere anlatamadığımızı, kendimize bile itiraf edemediğimizi bir yerlere bırakmak.Hayali artar da yeter bile.İçimizdeki acıların gece yattığımızda rahatsız etmeyeceğini bilmek.Küçük hayaletlerin etrafımızda dolaşmayıp bizi sinir etmediği o büyülü an.Geride kalmasını istediğimiz şeylerin orada çürüyerek yok olmasını izlemek.Bir daha endişelenmemek, uykuların kabusa dönmemesi güzel olurdu
