Onca yolun var, benimkini bulamadım.
İçinde kaybolurken sesimi hiç duyuramadım.
İzin ver kendimi sana anlatmama,
Caddelerinde, Kız Kulesinde, boğazında…
Anlatılmaz gerçeğimle orta yerde düşlerim,
Birçok yabancı, görmeden seni düşledi.
Korkma, gelmeyiz üstüne sen uyurken,
Sağır ve dilsizsin ama hissedersin bizi her dem.
İnan ki durduramam zamanı, elimde değil.
Bilirsin yoksa yaşlanmana razı olamazdım.
Bilindik bir gerçeği itiraf etmenin yeriyse,
Sen İstanbulsun zamana karşı dokunulmazsın.
