Mevsim dışıydın… Serin bir yaz akşamında derin bir nefes alarak gökyüzündeki yıldızları seyredalmak gibiydin.
Düşlerime giriyordun çıplak ayakla, sensiz paslanmış hissediyordum kendimi adeta. Sensiz olmak istemiyordum çünkü. Yaşamak istiyordum seni, senli günleri…
Senle olmak, gül kokulu sözcüklerle sen ve ben’i edebiyatın içine almak geçiyordu içimden; bir Leyla ile Mecnun efsanesi misali…
Tatlı bir gülümseyiş beliriyordu senden rüyalarıma. Yeni bir öykü… Sadece sen ve ben’le başlayıp biten. 
