Son kez sesleniyorum sana , Yağmurlu geldiğin o ilkbahar gününden yağmur olup yağan göz yaşlarımı bıraktın ya geriye . Geri geri koşturdun ya beni hayatta ileri ileri emin adımlarla yürürken . Son kez diyorum ama benim sonum geliyor içimde ki senin bir türlü sonun gelmiyor . Benim olan şu şey ne bir aşk diyebilirim ne de bir sevda benim şu içimden sana kopan şey sadece bir intihar . Seni öldürdüm kaç kez idam ettim ama her seferinde canlandın yeniden ,kendimi idam ettim içimdeki sen can verdin bedenime adı üstünde sadece bedenime . Ruhum hala cansız çünkü uzun zaman oldu gözlerini görmeyeli o kıvırcık saçlarını öpmeyelı kokunu duymayalı uzun zaman oldu işte ben o gündür bu gündür ruhsuz bir beden sensiz bir insanim …
Artık bitsin diyorum bu ızdırap bu işkence ama nerede nerede anladım ki buda son olmayacak sen nerede ben nerede .
