Böylesine bir mutluluğu geri teptik,
Yeni sayfalar açacağız diye bir romanı heba ettik,
Yani sıradan taşlar için elmaslar erittik,
Kendi gemimizde rota keyfimize kalacakken biz dümeni başkalarına devrettik,
Yabancılara verdik dümeni ve hemen akabinde zaten yabancılaştık,
Pekte meraklıydık yabancılaşmaya adeta özümüzden dev parçalar yitirdik,
Sen birilerini ben, ben birilerini sen gibi zannettik,
Ne kadar da acıklı.. kıyı gözden kaybolur olmaz geçmişe ihanet ettik,
”Artık yetti” dercesine yaptık bunu, halbuki tüm şu olup biten yalnızca kaybetmekti..
Şimdi..
Çalkalanıp dururken yalnızlığımda, hatıralarda yeni vardığım adanın kıyılarına çarpıyorken,
Klişe laflar ruhumu hırpalarken,
Hemen dibi başımda.. sahilin sularında bir kadın anılarımda boğuluyorken,
Ve bu boğulmaya beni de davet ediyorken,
Söyle bana anılarda boğulmalı mıyım ?
Peki ya sen ? sende boğulacak mısın ?
Anılarda buluşmak böyle bir şey mi ?
