Kuytu bir sokağın, 90’lardan kalma lambasında hafif ışığı gördük mü dökülürdük sokaklara, gündüz bile o kadar aydınlık olmazdı bize göre. Gündüz gözüyle oynadığımız üç taştan daha çok haz verirdi o kırık dökük lambanın boynu bükük ışığı altında oynadığımız üç taş. Tabi çocuktuk o zamanlar hiçbirimiz bardaş kurup oturamazdık hepimizin sokak kıyafetleri ya yırtık ya yamalı olurdu, çocuk hali işte ne beklersin. Şimdilerde büyüdün diyor analarımız pardon Mom! Marifetmiş gibi göğüs gere gere reddediyoruz üzerine toz bulaşmış bir pantolonu giymeyi neyse işte kirleniyoruz…