Kaç gün oldu bilmiyorum
Belki aylar geçti
Belki sayısını bile saymaktan yorulduğum yıllar
Üşüyorum
Hemde hiç üşümediğim kadar
Ne bir bardak çay
Ne de gürül gürül yanan sobanın alevi ısıtabildi içimi
Dün gibi aklımda dudakların arasından çıkan o ok gibi üç cümle
“Sevmiyorum Artık Seni”
“Bitti”
“Bitti”
Neredeydik, saat kaçtı , hangi gündü?
Unutamıyorum
Her gün , her an kalbimde
Kalbimin her tik tak atışında o sahne
Nefes alıp verdiğim her anda o üç ok
Saplanan yüreğime
Beni umuttan yoksun bırakan
Kelimelerim, kalbim alev alev yanarken
Bir o kadar da üşüten beni
Gel
Gel Ey! Sabrımın selameti
Gelişinle sönecek yangınlar
Gülüşünle ısınacak yokluğunda üşüyen anılar.
