Hiç söyleyememişti kadın adama onu sevdiğini.
Bağırmak istiyordu haykırmak
Bogazında yumru olup kalmıştı adamın yüzünü okşayan soğuk elleri
Elleri soğuktu adamın Antartika gibi
Kadın kalbi sıcak sandı aldandı
Isındı Çöller gibi
Hiç sarılamadı kadın koşup adamın boynuna
Ağladı kadın çocuğunu yitirmiş bir anne gibi
Anlamsızca bakıyordu adam
Sanki saçları ellerine hiç yakışmamış gibi.
Kadında istemiyordu da işte
Ama bir kere sevmişti.
Çığlık atmak istiyordu kadın
Sarılmak istiyordu.
Zaten bir kere ölmüştü kadın
Artık yaşamak istiyordu.
Sustu yine şiir yazdı
Sahibi yine okumadı umursamadı.
Kadın bir şiir daha yaktı.
