Esti yaz yeli..Yanında bir o kadar şey getirerek esti..
Yükü boldu yaz yelinin,özlemi getirdi yanında, sevdayı getirdi.Yalnız bu ikisini taşımak bile her yiğidin harcı değildir.Sevda ağırdır,özlem de öyle,hele ki ikisi;ne menem yüktür öyle.Taşır ama yaz yeli;belki birinin acısını hafifletirim umuduyla taşır usanmadan.
Sevda yalnız değildir üstelik,yanında acıyı,saf mutluluğu,burukluğu,heyecanı,kalp çarpıntısını da getirir. Dedim ya sevda ağırdır,zahmetlidir,her yiğidin harcı değildir malesef. Herkes sevdalanamaz;kabı,yüreği o kadar büyük o kadar yüce değilse,mümkün olmaz.Belki sevdayı,belki de o yanında getirdiği şeyleri taşıyamaz;zordur.
Birşeyleri bırakması gerekir o vakit,nasıl balonda yer açmak için kum torbaları atılır yüke yer hazırlanırsa,sevdaya da yer hazırlanması lazım gelir.Mantık atılır en başta,fazlaca yer kaplar çünkü ve sevdanın çok daha fazla yere ihtiyacı vardır.Ego gider sonra,ben gider “biz”in gelebilmesi için;dedim ya zordur sevdayı taşımak.Gerçeklik gider reel kalmaz seninle,hayale yer açmak için.Her türlü güç gösterisi yerini kırılgan bir kuş kanadına bırakır.Zordur sevdayı taşımak..Damarlarının içinde,saç diplerinde,akciğerlerindeki boşluklarda bile hissedersin,tüm benliğini kaplar;sarar sarmalar seni,girdap gibi..
Zordur sevdayı taşımak,her yiğidin harcı değildir.Önemli olan girdaba kapılmak mı darmadağın bir halde,yoksa derli toplu çıkmak mı marifet çözen olmadı bu güne dek.Ama yıllarını kaybetmiş ve girdaba hasret binlerce insan varken,sonucu düşünerek mi atlamak gerek gerçekten?
