Ne zaman üşüsem senin sıcacık bozkurt bakışların yakıyor yüreğimi.Kaçıp gülüşüne sığınmak istiyorum soguktan eskisi gibi.Ne zaman soğusa mevsim, titreyişlerimi taklit edişin geliyor aklıma.Daha Aralık Şubatta Martta ne yapacağız seninle deyişlerin tırmalıyor beynimi.
Kalmadın ki o kadar gittin diye haykırasım geliyor.Sana sarılasım geliyor.Sanki vatanımdan ayrı düşmüş gibiyim.Öyle çok üşüyorum ki.Şimdi mevsim kış yine..Kim ısıtacak kan kırmızı ellerimi.Kimin ceketi bana yar olacak.İsteyemiyorum ki bir başka sevgili.Sen güneşim ol kelebek kadar ömrüm kalsa bile razıyım.
Şimdi mevsim kış Ey titreyişimin taklidi.Ruhumun güneşi..Ey ellerimin yazı..Yüreğimin kara kışı.
Ne olur gel.
Ben çok üşüyorum.
Şah damarından öpüyorum.
