İnsan olmaya çalışmak, insanlık, insanca yaşamak gibi pek çok şey duyuyoruz çevremizden. Bunlar sürekli sorguladığım sözcükler arasında yer alıyor. Her zaman, hayata gelme amacımızın iyi bir insan olabilmekten geçtiğini düşünürüm. Kolay ama bir o kadar da zor. Çünkü hayat şartları, yaşadığımız sıkıntılar bizleri hep şu noktaya getiriyor : Artık eskisi gibi olmayacağım, ne taviz vereceğim ne de iyi niyetle yaklaşacağım. Eminim herkes bu duyguya benzer bir takım şeyler yaşadı ve yaşamaya da devam edecek. Bu kararı alıp uygulayan da var, huyundan vazgeçemeyip iyi kalanlar da. Eğer siz de benim gibi bu sözü sürekli kendine söyleyip kalbini dinleyen biriyseniz aklınızda şu tereddüt olacak : Benim duygularım, beklentilerim, maddi ya da manevi sahip olduklarım kullanılmıyor mu? Beni üzen kişi tarafından hırpalanıp zarar görüp neden buna izin veriyorum. Ve daha birçok soru… Yukarıda sorguladıklarım aslında insan olmaya çalışmanın bir parçasıydı. İnsan gibi bir insan olabilmek, her şeyi sorgulayabilmekten geçiyor fikrimce. Hayatımız boyunca hep iki seçenek arasında kalacağız. Bunlar iyi ve kötü olarak ayrılacak, bizler de seçimimizi yapacağız. İyiyi seçerken kendimizden ödün verdiğimizi düşünecek aslında ileride çok daha iyi olaylarla karşılaşacağız. Kötüyü seçtiğimizde ise bunu yazmak dahi içimden gelmiyor. Hayat boyu iyiliklerin sizinle olması dileğiyle…
