Biz 90′ların çocuklarıyız, alabildiğine kırılgan, alabildiğine duygusal, hüzünlü, kederli. Dostluklarımız vardı mesela sıcacık, her şey olabildiğine samimiydi, yazları eve girmeyi asla istemezdik, kışlar sıcacıktı, ne olursa olsun ölesiye gülerdik hiç bir şeye aldırış etmeden, hafta sonları sabahları erkenden kalkar televizyonun başına geçer çizgi film, sinema filmi seyrederdik, ha birde bakkala çok para harcardık. Kim bilir belkide 90′lar da kaldık…
