Deniz sessiz sakin henüz uyanmamış gibi yeni güne kulağa hoş gelen ince bir ses o geldikçe bana o gittikçe benden . Bazen ses artıyor deniz bana doğru gelirken sonra birden yavaşça çekiliyor ama gitmiyor o suyunu yine kumsala getiriyor. Denizi böylece izlemek film gibi burda değilim sanki; aslında denizin ortasında küçük bir odadayım,tek başıma dingin, sanki bırakmışım kendimi hayatın kollarına ama boşlukta gibiyim bi ordayım bi burda. Bi yoktayım bi varda. Aklımda iki satır var ‘Birşey söylemekle olmadı. Başka birşey susmakla oldu’
Susuyorum kana kana.