İnsan birçok acıya sahip olunca ne yapacağını şaşırıyor doğrusu. Kendimden biliyorum. Saf bir şekilde etrafı seyrettiğim, hayatın akışına kendimi bırakıp yalnız kitap okuduğum günleri hatırladıkça fikrimin bir kez daha doğru olduğunu da anlamış bulunuyorum. Bu günler de sürekli bir gün, bir gün tüm acıların geçmişin vahşi kollarına kendilerini bırakacaklarını hatırlıyorum. İstemsizce yüzümde tebessüm olmuyor değil. Mutlu oluyorum. Sonra yine biri “eleştiri” yapıyor. Sanki herkes çok iyi… Herkes mükemmel… Herkes zeki… Öyle mi cidden? Tek ben mi garibim? Acı çekmediğim günlerde ise bu soruları soruyorum kendime devamlı olarak. Yanıt bulamıyorum tabii. Bulsaydım şuan bu durumda olmazdım belki de…
Acı çektiğim zamanlarda sürekli olarak kitap okudum. Kitap okuma evrenim ise böyle başladı. Dalga geçilip sürekli eleştiriye maruz kalarak. Kitap okumaya böyle başlamak istemezdim. Ama hayat böyle istemiş demek… Benim en zor -en acılı- günlerim de onlar vardı. Kitaplar. İnsanlardan çok onları sevdim. Çünkü onlar dinliyordu. Onlar eleştirmezdi. Onlar arkadaşdı. Onlar en büyük sırdaştı. Onlar en büyük aşktı. Tüm ilklerimi kitaplarımda yaşadım. En acılı günlerimde bile hep yanımdaydı kitaplar. İnsanlara rağmen onlar hep benleydi. Hala da yanımdalar.
Acı çekmek çok kötü bir şey gibi söyledim aslında. En azından ben de öyle düşünüyordum bu zamana kadar. Ama diğer yandan yani aynanın öteki yanından iyi yönleri de var. Beni kitaplarla acılarım buluşturdu demiştim işte bunun gibi. Bir çok acı bir çok hayırı da beraberinde getirebiliyormuş demek ki. Ha bu demek olmuyor acı çekmek istiyorum. Ama öyle işte… Dedikleri gibi “Her şeyde bir hayır vardır.” sanırım bu söz çok uygun oldu.
Eskiden yani çok eskiden acıları insan sanardım. Belki de insan olmalarını isterdim. Nedenini ben de bilmiyorum aslında. Kim bilir ne düşünüyordum o zamanlar… En çok da şeyi merak ettim. İnsanlar acıyı getirir mi? Ya da acı mı insanları getirir? Bunların cevabını henüz bulmuş değilim. Benim gözümde keşfedilmeyi bekleyen birçok acı var. Beklesinler. Artık nasıl baş edebileceğimi biliyorum.
