Yine yazdurdu bana gidişunun yalnuzluği
Ayaklarunun tozi gözlerumi doldurdi
Ne yapacağum şimdu sevduğum
Anılara dalup mutlumi olacuğum
Ne sanayisun sen
Olamam ki sensuz ben
Gitmeyeydun ne olurdi sanki
Açarduk bir yetmişluk raki
Ölene kadar içerduk
En azundan beraber elurduk
şimdi bu giduş hiç olmadi
Sen beni yalnuz eldurdun
Sen benu yalnuz eldurdun sevduğum
Belki haturlarsun bizi
Bir mektup, onida geçtum
Belki belki bir mesaj yollarsun
Akluma yazulmişsun
Silemeyerum andır yerden
Sen yoksuna
Aklum hep geleyi geriden
Yazmişum, ben seni yüreğume
Ayaklaruvun tozlari hatirlatti
Yazdum yüreğumun buğulanmiş penceresune aduni
Çikmaz o yazı oradan
Çıkmaz aklumdan çikmaz
Sen çikardun mi ki akluvdan
Kalbunden
Unutulmiyer o eski günler
Unutilmiyer o mutlu eden gözler
Yazdurayi işte habu yürek
Sen kusura bakma sakin
Demek ki sevmek benim
Gitmek senin hakkin
Habu giduş, ellerumi, gözlerumi, benu ettu yalnuz
Artuk bedenun yoktur yanumda
Senle olan haturalar vardur aklumda
Habu saatten sonrada
Zate olamazsun yanumda
Yazariyrum, kelumeleri kağudumun saturlaruna
Ama dikkat et benle değulde saturlarumda ki
Hüzünle karşulaşursan affetmezler
Orada kocaman terkedulmiş bir yürek var sevduğum
Sevgilum demeye dilim varmayi
Benum değilsunya ondandur
Sensuz nasul ederum habu yüreğe yamayi
Yama sendun
Sen bendun sevduğum bendun
Dağları sarmiş duman karasi
Ondandur silünmez sevdamun yarasi
Hayde sevduğum ,yeter bu kadar yazduğum
kalemim bu kadar değildur
Çok yazarumda yürek dayanmayi
Gözden yaşlar, oluk oluk akayi
Habu yüre habu bu saatten sonra senun midur?
Değuldur sevdalim değildur
Yollaruna dikkat et
Bendan da az bişem uzak get
Bizi güya ölüm ayirurdi
Bizi ölüm değil sen ayurdun sevduğum sen
Sen ayurdun …
”Mesut ÖZTÜRK”
