COkunan

Ölüme bir adım kala yaşıyorum hayatı. Melankolik bir kemâninin ahenginde saklı kalp atışlarım. Nakış nakış acı işlenmiş ömrüme. Dört bir yanım sarılmış kederle. Kuşatılmışım. Her bir nefesim beni boğan zehir…

Küfrüm yalanlara, iki yüzlülere, yüze gülenlere. Küfrüm çekip gitmelere, ümit verenlere, başlamadan bitenlere. Doğmayan güneşe, aymayan güne, batmayan aya. Bitmeyen acıya, dinmeyen sızıya, son bulmayan derde. Hasret yaşarım bir damla…

Geceler vardı gecelerin içinde. Bitmek tükenmek bilmeyen birbiri ardına geceler. Penceremden dışarısı hep karanlıktı gönlüm gibi. Zifiri karanlık, umuttan bir damla ışık yok. Binlerce insan içinde bir yalnızlık vardı, elini…