Birde ayrılık vardır. Çaresi olmayan tedavisi , telafisi olmayan öyle bir gelir ki günler, aylar, yıllar geçsin istersin bedenin teslim olur da ruhun yediremez kendine ben aynadaki yansımama mahkum kalmış olamam. Düşünürsün gecelerce yatağa yattığın vakit gözlerini tavana dikip kurduğun düşüncelerin yüklemleri keşkeyle bitmek zorundadır hep , sonra yanlışların gelir aklına , yaptıkların, belkide şunu yaptığım için kahvaltımı kendim hazırlayıp tek yiyiyorum diye düşünürsün ama bedeli bu kadar ağır olmamalı çünkü ben kimseden gitmedim. Gittiysemde birilerininde biryerlerde yanlısları olmuştur heralde .
