Unutmak için değil,
Tekrar savaşta olan yüreğini hatırla çocuk.
Gözlerin dile gelip anlatırdı,Penceresinden baktığın evin neşesini.
Bahçesinde gülüşüyle çiçekleri peşine takan kızım gelince aklıma,
Elinin değdiği her yer kırmızının tonlarına kucak açar,
İnce ve temiz..
Yakalambaç oynayan çocuklar gibi heyecanlı,
Ve herkesin gördüğünü farklı anlatır sana,
Camdaki sesiyle yağmur…
Dans etmezse balıklar mavi‘yle,
Deniz kabukları’da saklanır ufacık kalan yüreğiyle.
Kalbinin acısı yanar dağ gibi patlar’da,
Hırsız sessizliğinde akar gider gözlerinden…
Sonra kokusunu siler burnundan,
Öptüğü dudağı kurutur Kasım’daki meşe ağaçı.