İnsanların sık sık söylediği bir şey vardır, hayattan beklentilerim, bu beklentileri sorsan insana bir sürü şey sayar çoğu da maddi beklentilerdir. Bazıları bu beklentilerin hayalden ibaret olduğunu fark etmez, asla elde edemeyeceklerini bildikleri halde vazgeçmezler hayal kurmaktan. Bu işin diğer tarafında ise hayattaki beklentileri gerçekleştirenler daha doğrusu toplumun dayattıklarını elde edenler. Bu dayatılanları elde etsen de devamlı yeni bir şeyler çıkar karşısına peki bu insanların bir süre önce ki beklentilerini elde etmesi onların huzura ermesini ve çabalamayı bırakmasını sağlar mı ? Yoksa birbiri ardına devam eden beklenti zincirine mi takılırlar peki zincirin her halkasındaki hedeflerine ulaşmaları onlara saadeti getirir mi ? Acaba yalan bir dünyanın onları at gözlükleriyle etrafta koşturduğunu fark ettiklerinde tepkileri ne olur?
Tamamen farklı kişilikteki insanların aynı beklentilere sahip olmaları saçmalık değilmi ? beklentilerin aynı olması insanlara dayatılan şeylerdir ve bu dayatmalar durmaz devamlı değişir ama özde aynıdır. Bunları dayatan insanlar başkalarının mutluğunu düşünürler mi?
Neden insanlar bu dayatılan şeyleri kabul eder? Bu yaşamın maddiyat daha önemli olduğunu acaba ne zaman anlayacaklar? Sizi mutlu eden şeyleri ya da vaktinizi harcadığınız şeyleri düşündüğünüzde fark edersiniz ki sizin için faydalı şeyler değildir. Akıllı insan kendine hiçbir şey katmayan şeyleri önemseyip ve hayatını bunlar üzerine kurmak gibi bir hata yapar mı?
