Bir kelime belliydiyle uçuruma itildiğimde
Kemiklerim kırılmadı
O an bende kemik kalmadı
Kanatlarım yandı
Yüzler silindi, ayak sesleri kaldı
Bir yaprak düştü yere
Bir damla çam reçinesi sallandığı yerde dondu kaldı
Uzun zaman önceydi; uçurumundan düşerken,
Araba motorları boğuk perdeden yokuşlarına devam ettiler
Bir iki halat koptu, taşlar yuvarlandı
Sen benden vaz*?!”geçtiğinde
1 comment
“Kemiklerim kırılmadı
O an bende kemik kalmadı
Kanatlarım yandı”
bu şiir değil ki. özen ister, yahut kendiliğinden içsel bi özen ister. bilinç akışıysa da bilinci o ahnegi yakalamıştır. alta alta cümleler kelimeler yazınca şiir olmuyor.