Bir buhranın içinde olsaydım da,
O herneyse, ondan kurtulmaya çalışmakla tüketseydim kendimi
Ne iyi olurdu,
Nasıl mutlu olurdum
Bir bilseniz.
Bu anlattığım,
Anlatmaya çalıştığımın
Başka türlüsü bile değil oysa ki.
Anlamadınız biliyorum.
Sanırım bildiğime emin olduğum tek şey anlamadığınız.
Maviden daha az sevdiğim değil, tüm renklerin için de yeşil
Ama her acıda maviye tutunmayı
Öğrettiler bize
Maviyle avunmayı
Umutlanmayı
Ya da biz bunu kendimiz öğrendik.
Yeşilin bende vücûd bulmuşluğuysa, kalma gerekliliğinin acabası.
Bir kalma gerekliliği varsa
Acabası yeşil
Tutunuşlar ve var oluşlar mavi
Peki bilmek,
Bilmek hangi renk
Yusuf sinan
1964
