En çok trenler geçerken sevdim
Sessizliğin birden bozulması kulaklarımda
Saçlarımda vagonların rüzgarı
Oturduğum yerde değilim de
Her bir raya bölünmüşüm sanki.
En çok trenden dışarıya bakarken sevdim
Ne vapura ne otomobile benzer
Ayaklarimin altından kayan
Ne de bisiklete..
Neredesin ve nesin sen?
Varışım mı güzergahım mı,
Raylar mi yoksa esen rüzgar mı?
Sevdiğim darılma, bilmiyorum ki
Bilmiyorum ne tren geçerken izlemeyi
Ne de trenle geçerken izlemeyi
Ben bilmezkâr bi o kadar hayalkâr..
Yoluma düş!
Düş ki en çok havada, karada, okyanusta
Bir bisiklet pedalının tınısında
Veyahut bir atın dörtnalasında
Kek kokusunda seveyim en çok!
Ama sevdiğim yok sen düşme
Ben sana yükseleyim!
Varışımda, güzergahımda
Hatta bütün hava olaylarında
Bütün yörelerde buluşalım
Gözlerinde yılların bekleyişi
Gözlerimde yolların bekleyişi..
Havada, karada ve okyanusta
Daima yan yana!
