Herşeyi bırakabilsem gözlerinde
Her korkuyu yok edebilsem kalbinden
Herşeyi ,her sevgiyi olabilsem içinde
Seni sığdırabilsem uçsuz bucaksız gökyüzüne
Tenine dokunabilsem sonsuzlukta
Dudaklarında bitse tüm ömrüm
Sarılsam sıkıca sana ,aydınlığa çekip alabilsem seni
Yok, yapamam.
Senin gözlerine bakamam
Korkularını kalbinden alamam
Nefretin tohumlarını serptim içine
Büyüdü sarmaladı beni de
Öldük , dirildik ,sonra yine öldük…
Aydınlığın olamam senin
Yanan meşaleni söndürenim ben
Benim gökyüzüm gri
Sığdıramam sevgimi Dünya’ya
Zaten “Biz” de olamadık yaa…
