Demiştim ya, ben mutlu olmayı beceremeyenlerdenim bayım. İçimde çırpınıp duran o Pollyanna’da olmasa… Günlerdir sizden haber alamıyorum ve “Ben!” umut ediyorum ki iyisinizdir. Şu sıkıcı hayatımın dünüyle bugünü aynı, muhtemelen yarını da farksız olmayacaktır. Bu cümle her ne kadar önyargı koksa da “Ama…”yı ekleyip “yaşamadan bilemem tabii!” diyerek Pollyannalığımı konuştururum. “Karamsar Duruma Verilecek En İyi Tepki” Oscar’ını alacak performansımı göstermeye her zaman hazırım.
Her akşam frekansını ezbere bildiğim ama asla adını öğrenemediğim bir radyo istasyonunda, aşk üzerine meşk eden bir programı dinliyorum. Güzel şarkılar çalıyor sesini seninkine benzettiğim program sunucusu. Şimdi MFÖ’nün bir şarkısını çalıyor. Sözlerinde bir cümle dilime dolanıyor.
“Bu da geçer gülüm, bizden bu kadar…” –Ne kadar da tutarsız-
Tuğçe Hızal
