kapandı kapılar, örtüldü pencereler, çekildi perdeler
çekip gittiği gün her şey yüzüme kapandı
bir tek gönül yarası, yürekte açıldı
ha pardon bir de gözlerin vanası vardı
nasıl akıyor musluktan su bir bilse
herkes biliyor musluktan suyun nasıl aktığını
bir tek o bilmiyor
utanıyorum, çıkamıyorum dışarı
gözlerim kızarmış, görürler diye utanıyorum
yağmurda yağmıyor ki, ağladığımı saklayayım
gönlümün üç artı bir evinde onu saklayamadım
beceremedim, elime yüzüme bulaştırdım
çekti kapıyı ve gitti
gönlümün odasının bütün perdelerini kapattı
kendi yüreğimin içinde yaşarken
odalar aydınlıktı, şimdi ise karanlık
açılmıyor perdeler, açasım gelmiyor
yerimden kalkasım yok
gelir umuduyla kapıya bakıyorum
gelir diye uyumuyorum
ulan ne oldu da gitti
üç artı bir odayı mı sevmedi yoksa
ya da sığamadı mı eve, daha büyük ev mi istiyordu
anladım anladım
yetemedim ona, o kendine yetecek yere gitti
kapattı kapıları, yeni kapı açmaya gitti
İnşallah dört artı bir de değil, dubleks ev bulur kendine
bulsun evin dubleksini de Allah’ından da
