Çocuk olmak isterdim
Elleri tertemiz bir çocuk
Yıldızlar kaysın gözlerimden
Dileklerim bir bir kanatlansın penceremden
Oturayım bir kaldırım kenarına
Gelen geçen sıksın yanaklarımı
Kıpkırmızı olana dek
Ama öyle içten değil
Sanki hiçbir şeyden habersizmişim gibi
Sokaklarda silah sesleri duymazmışım da geceleri
Sokaklar çocukların
Sokaklar benim
Kuş cıvıltıları içinde sokaklar
Ben vurayım topuma
Bağırsın bir uçtan diğer uca teyzeler
Saklanırım hemen kapı ağızlarına
Gündüzleri de geceleri de seslerden saklanırım
Nasıl becerirlerdi anlamam ama
Herkes yapardı insanlığın en bilindik suçunu
Bir kuş neden özgür uçamaz
Bir çift göz neden kapının ardında bekler
Ya da neden bir annenin kalp atışları duvarlardan duyulur
Çizgilerden çıkardığım kahramanlar gibi
Kuvvetli olmak isterdim
Kırardım bütün kapıları
Koşardım kollara
Siyah beyaz sarı kahverengi fark etmez
Beni içten selamlayan bütün kollara
Çocuk olmanın bendeki hali işte
Alın sizlere yazdıklarımdan kurtulmuş bir dünya
Ve kucaklayıp getirdiğim bir evren