Çelişkiler içerisindeyim Freyja. Ne ben anlıyorum bu garip benim halinden nede bir başkası anlıyor. Boğazıma batan kılçık misali canıma batıyor yalnızlığım. Bile bile yakıyorum canımı. Ben bile yakıyorum artık canımı… Alışkınız diye de bir bahanemiz var ne de olsa, bahanemiz diyorum çünkü biliyorum yalnız değilim bu yalnızlıkta, biliyorum bir yerlerde pineklemiş sessiz çığlıklar atan benler var. Sevgiye aç bir insanlığın içinde sevgisizliğin ceremesini çeken rengarenk dünyaya inat gözlerini kapatan en güzel seslere sağır kalan benler var, biliyorum. Biliyorum demek yetmiyor Freyja bilmek yetmiyor insanlığımıza hem bilmek dediğin nedir ki? Hayır kızma yine kafanı ütülemeye başladım diye bana hakkın yok çünkü sende yoksun Freyja.
