Dicle üzerinden
Dersim’e
kaç yakılmış köy
geçeriz?
Kaç harap edilmiş
doğa?
Kaç yüzyıl kadar baraj?
Bir elin parmaklarını geçemeyecek
kaç insan?
Yol boyu;
durur,
Munzur’a karşı bir kaçak sararız.
Sararken üzünçlü bir Alageyik selamlarız.
Acıları taşıyan bir rüzgâr okşar yanağımızı
sonra
aşındırırız
Dersim’in
hüzün besleyen
toprağını.
Sözle yazıyla ya da şiirle.
