İnsanoğlunu yaşamı boyunca yalnız bırakmayan bence tek olgu dertli olmasıdır.Bebekliğimizden tutun son nefesimize kadar dertliyiz.Kah büyük,kah küçük dertler bunlar.Bazen hayatta kalma derdi,bazen birinin hayatında kalma derdi.Bazenler uzar gider boylu boyunca.Çarkta koşan fareleri gibi kısır bir döngünün içindeyiz.Ama öyle bir alışmışız ki dertsiz yapamıyoruz.Derdi olmayan,sıkıntısı olmayan bir şair gördünüz mü hiç?
Cemal Süreya,Nazım Hikmet,Özdemir Asaf…Hepsi dertten ve dertlerin en belası aşk denen illet yüzünden şair oldular.En mükemmel,en büyülü ve en zehirli derttir aşk.Seni eve kapatır,dünyanı karartır ama gel gelelim ki insanoğlu onsuz yarım işte.Dışardan baktığın zaman sende olmadığından mıdır bilinmez ama saçma gelir sana.Taki bir çift göz seninkilere tekrar değene kadar.Bir tebessüm senin kalbinde tekrar fırtınalar koparana kadar.
——————————EN BÜYÜK DERDİNİZ AŞK OLSUN——————————————-
