Bir nar-ı muhabbete doğmuşum şafak vakti
Aç kapıyı sevdiğim hak misafiri geldi
Ellerine nergis al baharı müjdelesin
Papatya toplamaya o şen çocuklar gelsin
Hakkı var hakkını ver seni görsün gözlerim
Raksa durdu duygular seni görmek isterim
Bak yareler sarıldı çocuklar şen oynuyor
Farkında mısın can yar hüzne durmuş bizlerin
Sonrası ilkbahardı öncesi kar ve acı
Sonrası gamı hicran aşkın yetmez mi gücü
Toprağın suyun idim ve sana değen elim
Sana adanmışım ben şairin olmaz suçu
Ellerimden tutuyor uyku sokaklarında
Benlik avutur beni düşlerin dizlerinde
Yaşanmadığı için yas tutmuştu hayaller
Ya bellek kapısında bekleyen o anılar…
Bir sızı var yaşamdan yüzde aşikâr değil
Dil zararda velâkin sükût desen kâr değil
Bir dalın turunç koktu diğeri nar sarhoşum
Efsunlu ellerinden can-ı şerbet içmişim
Şimdi usul usul bir türkü gibi uzaktan
Hayatlar gelir geçer gönül denen sokaktan
H. R.KURUM