Sevda nedir? Acı çekmek mi, yoksa can acısını bile o olduğu için sevmek mi? Sahiden, sevda neydi? Bizim bildiğimiz ya da bildiğimizi sandığımız bir burukluk. Canım acıyor diyoruz ya hani, işte can acısı. Canın acır çünkü canın olmuştur ve gitmiştir. Nokta. Cümle, hikaye siz her ne iseniz bitmiştir sadece. Geriye sen kalırsın. Sen ve senin can acın. Bir anda biter, ne olduğunu anlamazsın. Daha sen içindeki acıyı kurutamadan haberi gelir. O ve yanındaki kız. Kalakalırsın. Nasıl düğüm düğüm olduysan ilk bittiğinde, yeniden düğüm düğüm bırakılırsın. Kargaşadır böyle insanlar. Bilmezler çünkü. Bilmezler, nasıl atlatılır. Bir şarkı, bir koku duyar, bir kaldırım taşını görünce bile dökülür gözleri. Yapamaz. Devam edemez, geride bırakamaz eskileri. Hatırlar, unutamaz. Ama bu kadar aklındayken düşündüğü her şeyde bu son defa diye başlar. Son kez konusunu açıyorum, bu son unuttum zaten onu. Son defa arıyorum onu gerçekten bu son. Son olan tek şey sen olursun işte. Sadece nmerak edersin şuan ben bu haldeyken o ne halde nasıll mutlu onun kollarında diye. Boğazında denizler birikir sanki, yutkunamaz. Yutkununca geçer sanki diye düşünür yutkunur. Yutkunur ama geçmez işte. Kalır orda. O yumru orada, o ise kalbinde kalır. Geriye söylenecek ne kalmıştır sanki. O mutlu ben ve benim gibi yarım bırakılanlar da acısını atmak için yol ararlar. Kimisi yazmayı, kimisi şarkılar söylemeyi, ve hepimizin de yaptığı gibi bolca uyumayı tercih ederiz. Acıların geçmesi dileğiyle…
