Bitmek bilmiyor içimdeki özlemin.Artık iyice hayalperest oldum anlıyor musun?Sokağa çıkıyorum.Bir kuru kalabalık.Yürüyorum.Attığım her adımda sana gelmek istiyorum.Adımlarımın bizi kavuşturmaya yetmediğini gördükçe hızlanıyorum.Sonra soluk soluğa kalıyorum.Basımı kaldırıp etrafa baktığımda sana bir milim bile yaklasamadigimi görünce dizlerimin üstünde çöküyorum kaldırıma.Ağlamaya bile dermanim kalmadı.Ne yaptığımı anlamaya çalışan bir sürü yabancı surat birikiyor etrafıma.Bu kız burda ne yapıyor, diye konuşuyorlar kendi aralarında.Rüzgar esiyor.En iyi sen biliyorsun rüzgarı ne kadar çok sevdiğimi.Ve lanet olası o durum.Kokun.Kalabalıktan yabancı birinin kokusu aynı sen.Kim olduğunu görmek için kafamı kaldırıp etrafa bakıyorum.Birinin gözü benziyor, birinin yanakları, birinin gülüşü.Bunu görmem çok sürmüyor.2 dk geçip hiçbirinin aslında sen olmadığını anladigimda karanlık çöküyor üzerime.Kalabalık yavaş yavaş dağılıyor.Yine bir başımayım.Tipki terk ettiğin günün ardından kaldığım kadar yalnızım yeniden.Değişen şeyler var o günden bu güne.Umut ediyordum mesela o zamanlar.Hala geleceğine dair hayaller kurabiliyordum.Kurduğum hayaller tek tek başıma yıkıldı.Bir enkazın altındayım.Kimsenin kurtarmasını da beklemiyorum.Sen dolu binalar yıkıldı üzerime.Enkaz yeri toprak kokmuyor, her yer buram buram sen.Peki adam sen olsan kurtarılmayı bekler miydin bu kadar güzel bir enkazdan?
Ben beklemiyorum.Enkazin oluşturduğu karanlığın içine saklandım.Burasi huzur buldugum tek yer.Etrafıma çöken her duvarın kırık tuğlalarıyla yeni derme catma bir bina inşa ettim kendime.Adına sen dedim bu binanın.Beni büsbütün yıkan da senken,içinde sığınacak binayı da yine senin parçalarından buldum.Ne yazık!Catma kaslarını.Ciddi söylüyorum.O gün işte o günden sonra kimseye açamadım binalarimin kapısını.Girenler misafirim olup gitti sadece.Hepsine sen kokulu Kahveler ikram ettim.Telvesinde senin yüzünü gördüm o kahvelerin.Sonra kahve aşığı bir insan oldum.Şimdi 4,5 fincan kahve içiyorum günlük.
Sen üzülme adamım.Alistim yani sensizlige.Sevdiğim birkaç şey değişti sadece.Bir sen hala ayni, bir sen ilk günki gibi.
Öpüyorum yokluğundan.
