ENGELLİLERE KARŞI BAKIŞ AÇINIZI DEĞİŞTİRİN
Hayatımızda yapmak istediğimiz bir takım değişiklikler başkalarını neden huzursuzluklara sürüklüyor? Evet değerli okurlarım, yine biz engellilerden bahsedeceğim. Kaleme aldığım bu yazımda hayatımızda bir takım değişiklikler yapmak istiyoruz fakat planlayarak hayata geçirmeyi düşündüğümüz değişikliklerden karşımızda bulunan insanlar rahatsızlık duyuyor. Hayatımız hakkında aldığımız kararlar bu sözü geçen insanları huzursuzluklara sürüklüyor. Ben şahsen hayatımı düzene sokabilmek için önemli değişiklikler yapmak istediğimi söyledim, anında olumsuz tepkilerle karşılaştım. Bu tepkileri genel olarak ailemden aldım maruz kaldığım bu tepkiler benim hayatımı belli bir düzene sokmama engel olamadı çünki hayatı yaşayacak olan ben olduğum için başkalarının isteği üzerine bir düzen kurmak birileri tarafından yönlendirilmek hiçbir zaman bana göre bir şey olmadı. Birilerinin beni yönlendirmesine izin vermediğim içinde alemin kötüsü oldum.
Aldığım kararlar yüzünden saygısızlıkla suçlandım, hayatımı kendi istediğim biçimde dizayn etmek istemem suçsa evet saygısızım suçluyum. Ben her zaman birilerinin yönetimi ile hareket etmek istemiyorum.Uzaktan kumanda ile yönetilen bir oyuncak araba misali durdurulup kaldırılmak açıkçası benim çok ağrıma gidiyor. Bunuda insanlara anlatmakta çok zorlanıyorum. Benim nasıl birisini yönetmek gibi bir derdim yoksa karşımdakilerin de beni yönetme düşüncelerini kafalarından söküp çıkarmalarını beni kendi halime bırakmalarını istiyorum. Hayatımdaki ilk gerçekleşen değişiklik memuriyete başlayışım oldu. Ondan sonra evlilik hayatına adım attım evlendim ama beni yönetmek isteğinden bir türlü vazgeçiremedim insanları. Sözünü etmekte olduğum bu insanlar ne yazıkki annem ve babam düşünmüyorlar ki bana iyilik yapmak yerine en büyük kötülüğü yapıyorlar. İstedikleri bir şey var her daim birilerine muhtaç kalmam çünki birilerine bağımlı olursam hayatımda yapmayı düşündüğüm değişiklikleri gerçekleştirmeme imkan kalmayacaktır. Ama hiçbir zaman onların istediği olmayacak birilerine yük olmayacağım çocukluğumdan bu yana beni hareketlendiren azmimle yoluma devam edecek önüme çıkan engellerinde birer birer üzerine basarak hayatımın zirvesine ulaşacağım. Değer verdiğim bir arkadaşım bana hep şunu söylerdi:”Senin yönlendirilmeye ihtiyacın yok kardeşim sen içindeki azminle önüne çıkan her zorluğu göğüsleyecek güçtesin engellerin seni durdurmasına hiçbir zaman izin verme.” diyerek benim en büyük destekçim oldu. Benim beklentim her zaman ailemdende aynı desteğe nail olmaktı fakat destek olmak yerine köstek olma yolunda yürümeyi tercih ettiler. Sorsan en büyük desteği onlar vermişlerdir okuttuk para pul gönderdik sana yaptığımızı kardeşlerine yapmadık her zaman bunlarla çıktılar karşıma hayata geçirmek istediğim bütün projelerimde yanımda bulunmaktan kaçındılar. Onların yanımda olmasını beklerken beni her zaman ummadığım insanlar desteklediler. Tercih etmiş oldukları bu yolun yol olmadığına onları bir türlü inandırmanın mümkünatı olmadı. Beni yürümekte olduğum engel tanımazlık yolumda yürümekten hiçbir şekilde alıkoyamadılar. Buna güç yetmeyeceğini önümde duran engellerede göstermiş oldum. Herkes istediği kadar huzursuz olsun hayatımda beni mutlu edecek değişiklikler yapmaya devam edeceğim. İnsanların şunu hiçbir zaman unutmaması gerekmektedir. Bir kimsenin hayatında atılması gereken temeli o şahsın kendisinin atmasına izin verilmediği taktirde o atılan temelin sağlam olmayacağı üzerinede sağlam bir bina inşa edilmeyeceği akılların bir köşesinde her daim bulundurulmalıdır. Sağlam temeller üzerine sağlam binaların inşa edilmesini istiyorsanız karşınızdaki insanın hayatına müdahale etmek yerine o insanın hayatında yapmak istemiş olduğu değişikliklerden rahatsızlık duymamalı, o değişikliklerin sizleri huzursuzlukların içine sürüklemesine izin vermemelisiniz. Eğer bu izini verirseniz hiçbir zaman karşı tarafla anlaşmanıza imkan bulunmayacaktır. Ben her zaman aileme bunu anlatmak istedim beni anlamak istemedikleri içinde anlaşamadık benim mahkememin hakimi olan babam aldı imzaladı idam fermanımı kırdı kalemimi. Onların istediği şekilde davranmadığım için bizim köyde bir söz var kötü köyün köpeği olmak yani ben kötü köyün köpeği oldum her zaman. Evet değerli okurlarım engelli tayfası genellikle bu konudan şikayetçi hayatlarında yapmakta oldukları değişikliklerin ailelerini rahatsız etmelerinden ve bu büyük değişikliklerin onları huzursuz etmelerinden. Ben her zaman şuna dikkat çekmek istiyorum değerli okurlarım, ailelerin engelli evlatlarına destek vermesi ve hayatlarında yapmak istedikleri değişikliklerden huzursuzluk duymak yerine onların hayatını kendi istedikleri biçimde dizayn etmeleri için ellerinden gelen yardımı yapmaları onlar için en iyinin bu olacağının kanaatinde olmalarıdır. Sözü geçen bu konuda bahsetmekte olduğum şekilde davranılmaz kendi istediğimiz olacak düşüncesi ile hareket etmeye devam ederlerse, ailelerin büyük kayıplara uğrayacağı unutulmamalıdır. Benim istediğim gibi davranmazsa kendi kaybeder diye düşünerek yollarına devam ederlerse büyük yanılgılara uğrayacaklarıda aşikardır.
Gelin birlik olalım birbirimizden desteğimizi esirgemeyelim sizler aileler olarak biz engellilerin kendi düzenimizi kurmamızdan hayatımızda yapmak istediğimiz değişikliklerden rahatsız olup boş huzursuzluklara sürüklenmeyin.Bizler de sizlere her şekilde büyük başarılara imza atacağımızı gösterelim engellileri bu hayatta hiçbir şekilde hiçbir engelin yenemeyeceğine inandıralım. Engellilerle omuz omuza olmaktan vazgeçmeyin bizim önümüze açılan çukurların kapanmasına yardım edin.
Sözünü etmekte olduğum çukurların kapanmasına yardım etmek yerine derinleştirme yolunu seçmeniz halinde bizleri en büyük zarara sizler uğratırsınız bizlere zarar veren her ne varsa faydamıza olması için büyük çabalar göstermekten vazgeçmeyin.
Bu yazıma son verirken ailelere hatırlatmak istediğim son şey, engellilerin aciz olduğu düşüncesinden ilk önce kendinizi sonrada diğer vatandaşları kurtarmanın çabasında olun. Biz engellilerin aciz olduğumuza ailelerimiz kanaat getirirse başka insanlar hakkımızda neler düşünmez. Hiçbir zaman unutmayın engelliler aciz değildir, bir kişiye yahut bir yere mahkum değildir edilmemelidir. Yardımcı olma düşüncesi farklı aciz olduğunun kanaatine varmak çok daha farklı bir durumdur. Bu iki durumun öneminin kavranması insanlar için büyük önem arz etmektedir. Boş huzursuzluklara sürüklenmek yerine yapılması istenen değişikliklere izin verilmelidir. Biz engellileri bir paket misali bir yere sabitleyerek işimiz var biz seni işimiz bittiği zaman buradan gelip alacağız diyerek pasifleştirmelerine izin vermeyeceğiz. Engellilerin toplum içerisinde küçük düşürülmesine mani olunmalıdır.
