Ey ihtişamlı minarelerin,
yalanları pazarlayanların şehri.
Umut hırsızlarının ve kaçıp gidenlerin yuvası..
Tutarsız şehir,
kah yağmurlu kah cehennem gibi yanan,
bazen de inadına mavi mavi akan nehir..
Ne verdin ki bana,
aldıkların yetmedi mi,
kanamadın mı sende kanamadıklarıma…
Ne istedin
soğuk şehirlerin en zirvesinde ki hayallerimden?
Bıkmadın mı hiç,
ar etmedin utanmadın mı?
Sen doyarken doyamadıklarıma,
içim kanıyordu benim anladın mı?
Şimdi sana doğru yolladım bir umudumu daha,
sana ısmarladım hayallerimin çıkacağı günü.
Güvenmedim hiç taşı toprağı yalan olan hallerine,
ama ne dersen de
kalmak istemeyene nafile…
Ağlayan hayaller bana düşmüş,
size, hepinize
kan kusan ama kanamayan ömrümden
güle güle…
Hasan Bulut
facebook.com/hasanbulutduyguhamali
twitter.com/duyguhamali
