Canım hala acıyor ama o günkü gibi değil
Her gün daha az geliyor acısı
Alışıyorum galiba
Acılar içinde kıvrılırken
Şimdi o kıvrılmaların bile etki etmediği bu bedenim
Her gün yokluğuna alışmakla beraber
Seni diliyor, seni özlüyor.
Ellerim tenini özlüyor,
Dudaklarım, dudakların yokken yaralanıyor.
Hele ki boynum…
O, bedenin yokken hep bükük.
Boynuna sarılmak için bastığım parmak uçlarım,
Yürümeyi geç, ayakta bile duramıyorum.
İlik ilik özlüyorum
Çok diyemiyorum, ilik ilik
Gözyaşlarım da özlüyor seni
Yanından gelince
Seni karşıma çıkardığı için
Yaradana şükürler ederken dökülen gözyaşlarım
Sensizliğine dökülünce, seni görmeyen gözlerimden dökülünce
Bir kezzapmışcasına, yüzümü yakıyor.
Bedenen de, ruhen de, fikren de seni çok özledim
