Ekmeğini kollarında taşıyanlar,sırtlananlar,başının üstünde taşıyanlar dedim.ne kadar uzun zaman olmuş.. Hepinize selam olsun dedim.ve bir ölüm gününde yine ve bir tokatlaşmanın sonunda ve gözünün sol tarafıyla anca görebildiğin korkunun eşiğinde.tedirgin eder o seni.Çok korkuyorum sayfalarını okuyup tutulu kalmaktan sana.Ve onları bir kere daha fluluyorlar,bir kere daha göremiyoruz.açlığı sefilliği sabahın yedisini..ve biz oturduk.ve ağladık.birbirimize namus dağıttığımız ellerimiz vardı.o ellerle vaftiz ediyorduk yüreği kıvılcımın ucunda duran narin ve kirli ve korkak ruhlarımızı.derilerimiz pisti derilerimiz kirliydi,kirliliğimize sığınmıştım.
