Sevmek güzel şey; bir parça sükut bir parça hüzün bir parça da sonbahar gerek. Tütüne, alkole, gelmişe ve geçmişe inat dökülen yapraklar kadar cesur olmak gerek. Tam döküldüm derken tekrar bir ilkbahar umuduyla yeşermek gerek. Sevmek güzel şey; tüm renkleri en canlı haliyle sevip en karamsarına bile renk vermek demek aslında en çok da kattığın o renk de hayat bulmak demek. Kısa ve öz olmak gerek işte tütün gibi dumanıyla kül olmaktansa her küle bir anlam yüklemek gerek.. En çok da hasret gerek. Sevmek güzel şey; bir kitabı defalarca okuyup farklı anlamlar yüklemek yada bir şarkıyı defalarca dinlemek gerek işte. Tutam tutam biriktirmek gerek. Sonbahara anlam yüklemek değil ki mesele. Mesele o anlam da binlerce umut biriktirmek demek.Ve evet en çok sonbaharı seviyorum dökülen yaprakları, açan güneşin yalancı baharından gelen yağmuru, özlenen toprak kokusunu ve bunların tümüyle kasvetli havada sevilen o uykuyu.. Sevmek güzel şey; sonbahar da sevdim en çok. Ve en çok da sonbaharıma anlam yüklediğimi.. Yarım kalanımı, güneş açtırıp ahmak ıslatanımı.. İşte bu yüzden hiç umudumu kaybetmedim. Yine olsa yine sonbaharımı severdim ve yine olsa dibe vurduğum o sularda kendimle yüzleşirdim..
