Ansız, amansız bir bıkkınlık aralar kirpiklerimi
Hüznün rengi vurur göz aklarıma
Öyle yavan öyle sönük,
Belli belirsiz yerleşir gider.
Sanki, bütün beni içine alır bu puslu kızıl
Ardından bir acı bir mayhoş tat vurur ağzıma
Ne koysam kursağıma gitmez.
Yerleşir, köklerini atıverir hemen.
Bu tat… İşte !
Bu tattır;
Bizi bu gecelerden usandıran.
