Uzun zamandan sonra rüyamda gördüm seni sevgilim, nişanlanıyorduk. Yüzüğün o kadar çok yakışmıştı ki parmağıma, rüyadan uyandığımda parmağımı sökmek istedim. Gülüşün, pembe yanaklarımın aşka yelken açtıran mutluluk timsaliydi.
Sana uyumayı özlediğim zamanlar bu zamanlar… Kalbimde yine kimsecikler yok, kendi izimi bir başkasının gölgesinde bile bulamıyorum. Görünürsün yine, öyle değil mi? Uyurum bu gece yine sana. Öpersin alnımın sana helal olan kısmından; uyandırırsın bir kez daha sensiz karanlığa…
Uzun zamandan sonra özledim. Gelmeyen sevgilim; gidemediğim; bir yaş akmak üzere gözümden, tutuyorum akmasın diye, gürleyen gökten korkarım bilmezsin. Aktı işte; tutamadım, uyandığımda boş gördüğüm parmağımın acısı gibi koydu. Boşluk tamamlanır sanır sevemeyenler; senin boşluğun beni bile tamamlayamıyor. Hasretle ölürüm gözlerinden; öpemem bilirsin, haydi uyudum ben…
Dilara AKSOY
